Formy ochrony przyrody występujące w Polsce:
park narodowy,
park krajobrazowy,
rezerwat przyrody,
obszar Natura 2000,
pomnik przyrody,
obszar chronionego krajobrazu,
stanowiska dokumentacyjne,
użytki ekologiczne,
zespoły przyrodniczo – krajobrazowe,
ochrona gatunkowa roślin, zwierząt i grzybów.
Park Krajobrazowy ma na celu ochronę wartości przyrodniczych, historycznych i kulturowych oraz walorów krajobrazowych.
W naszym kraju najcenniejsze ekosystemy objęte są ochroną w postaci rezerwatów przyrody. Na terenie Barlineckiego Parku Krajobrazowego występują:
„Markowe Błota"
Rok powołania: 1994.
Powierzchnia: 93,98 ha, Gmina Barlinek.
Rodzaj rezerwatu: leśny.
Rezerwat Przyrody „Markowe Błota” powstał z myślą o zachowaniu odmienności ekosystemów leśnych i bagiennych, reprezentowanych przez typową dla siebie florę i faunę. Rezerwat zamieszkiwany jest przez wyjątkowe bielika i żurawia zwyczajnego. Natomiats najcenniejszymi gatunkami flory tego terenu są: rosiczka okrągłolistna, widłak goździsty, lilia złotogłów, grążel żółty, grzybień biały, bobrek trójlistkowy, naparstnica purpurowa, modrzewnica zwyczajna, turzyca łuszczkowata, głóg odgiętoszyjowy, dziurawiec rozesłany, sit alpejski, jeżogłówka najmniejsza oraz pływacz zaniedbany.
„Skalisty Jar Libberta” –
Rok powołania: 1995.
Powierzchnia: 33,21 ha, Gmina Barlinek.
Rodzaj rezerwatu: geologiczny i glebowy.
Na terenie „Skalistego Jaru Libberta” zachowały się jedyne na Pomorzu Zachodnim stanowiska skał wapiennych i zlepieńców, kolejnymi pozostałościami po ostatnim zlodowaceniu są licznie występujące głazy narzutowe. Rezerwat jest jednym z niewielu, na terenie naszego kraju, stanowisk obrazków plamistych, które wkomponowały się w las dębowo bukowy bogaty w gatunki flory naczyniowej.
Owocujące obrazki plamiste - Skalisty Jar Libberta fot. zbiory ZPKWZ
Barlinecki Park Krajobrazowy dodatkowo podlega ochronie w zakresie międzynarodowego prawa ochrony przyrody Obszary Natura 2000:
Obszar specjalnej ochrony ptaków „Puszcza Barlinecka”
Obszar ostoi bogaty jest w liczne rzeki i jeziora poprzeplatane z lasami bukowymi, dąbrowami, borami bagiennymi, olsami, czy łęgami. Taka różnorodność siedlisk stwarza idealne warunki dla min. bielika, puchacz, bociana czarnego, zimorodka i dzięcioła czarnego.
Obszar specjalnej ochrony siedlisk „Dolina Płoni i Jezioro Miedwie”
Obszar obejmuje korytarze ekologiczne chętnie wykorzystywane przez wiele gatunków ptaków migrujących. Ze względu na mocno zróżnicowane ukształtowanie terenu, od wzniesień morenowych po zastoiska wodne, na obszarze tym występuje duża różnorodność siedlisk i ekosystemów. Od grądów środkowoeuropejskich, przez kwaśne buczyny, murawy kserotermiczne po torfowiska.
Krajobraz Barlineckiego Parku Krajobrazowego fot. zbiory ZPKWZ
Obszar specjalnej ochrony siedlisk „Ostoja Barlinecka”
Na terenie ostoi licznie występują jeziora i wytopiskowe oczka polodowcowe oraz położone w zagłębieniach terenu torfowiska. Ten krajobraz związany z wodą przeplata się z drzewostanami sosnowymi, bukowymi i dąbrowami.
Ze względu na urozmaiconą rzeźbę terenu oraz ciekawe ekosystemy zarówno leśne, polne jak i te związane z wodą, na terenie Barlineckiego Parku Krajobrazowego najciekawsze z nich objęte są dodatkową ochroną w postaci obszarów chronionego krajobrazu czy użytków ekologicznych. Występują tu licznie pomniki przyrody, reprezentowane przez wyjątkowe okazy drzew i wyróżniające się w krajobrazie głazy narzutowe.
Głaz narzutowy fot. zbiory ZPKWZ
Materiały źródłowe:
https://barlinek.szczecin.lasy.gov.pl/